De watersnip.

Tijdens de vorstperiode van februari 2021 heb ik samen met mijn vogelvriend Kees in het Diessens broek de watersnip kunnen fotograferen. Behalve de watersnip heb ik op dezelfde dag en plaats ook het bokje kunnen fotograferen (zie het onderwerp over het bokje). De watersnip fotograferen bleek veel moeilijker dan dat het op het eerste oog lijkt. De vogels zijn schuw en moeilijk te vinden in de vegetatie dankzij hun uitstekende schutkleuren. We hadden wel het geluk dat er maar een klein gebied was waar het water niet bevroren was en hier trokken de watersnippen dan ook naar toe. En dan begint het afzoeken van de oevers met de verrekijker. Maar ook met de verrekijker waren de snippen nauwelijks te vinden, je moest al geluk hebben dat er een opvloog en weer landde in de vegetatie, maar zelfs dan nog was het moeilijk zoeken, ze duiken meteen in de dekking en gaan pas bewegen als ze het helemaal vertrouwen. Maar zoals bijna altijd wordt het lange wachten beloond en heb ik de watersnip kunnen fotograferen. Geduld is een schone zaak!