De pestvogel.

Het is 11 januari 2014. Vandaag breng ik een bezoek aan een woonwijk midden in Barendrecht, hier worden de laatste dagen een groepje pestvogels gemeld. Ik ben niet de enige die deze dag heeft uitgezocht om een bezoek te brengen aan deze mooie vogels. Al snel staan er een 20 à 30 fotografen, allemaal met grote lenzen gericht op de struiken. De struiken zijn van de gelderse roos die met zijn rode bessen de vogels hebben aangetrokken. De fotografen trekken de aandacht van de omwonenden en al snel staat er politie bij die verhaal komen halen. Wat blijkt; er heeft een omwonende gebeld met de mededeling dat ze bang is dat ze in eigen huis wordt begluurd met die grote lenzen. Na uitleg aan de politie wordt de vrouw weer op haar gemak gesteld en kunnen we onze gang weer gaan.

De pestvogel is gemakkelijk te herkennen aan zijn kuif, bruin verenkleed en kleurrijke vleugel- en staarttekening. Het is een vogel die broedt, in schaarse aantallen, in oude naaldbossen met voldoende besrijke bodemvegetatie in noord-oost Europa. In sommige winters komen ze in grote aantallen naar onze streken dit noemen we dan invasiegasten. Maar in de meeste winters komen groepjes van 10 à 20 vogels verspreid over het land voor, ze kunnen dan overal waar veel bessen staan verschijnen. Er gaan ook winters voorbij dat ze nauwelijks worden gezien. Het hoofdvoedsel is bessen maar in het voorjaar en in de zomer worden ook insecten gevangen. Het geluid is onmiskenbaar en klinkt als een voorbij golvend geklingel. In  januari 2013 heb ik een vogel waargenomen in Reusel bij de kikkerpoeltjes aan de Hoevehei, dit was de eerste melding sinds 1976.